ลอนดอน 28 กันยายน 2012

ไม่ได้อัพเดทบร็อก หลายวันแล้ว วันนี้จะอัพเดทย้อนหลัง เมื่อวันพุธและพฤหัสที่แล้ว ผมได้ไปทำงานร้านข้าวสาร หน้าที่ที่ทำก็คือขี่รถมอเตอร์ไซด์ส่งอาหาร ทำงานวันแรกคือวันพุธ ผมได้ขับส่งอาหารหลายแห่ง ปกติการส่งอาหารจะต้องส่งให้เร็วที่สุด แต่ผมทำสถิติช้าที่สุดของร้านคือ 1.30 ชั่วโมง ทำให้ต้องให้อาหารฟรีแก่ลูกค้า วันนั้นทั้งตัวผม และทางร้านโดนตำหนิพอสมควร ทำให้ผมค่อนข้างท้อมาก ในการทำงานวันแรก และไม่คิดอยากทำอีก แต่ได้รับปากกับเจ้าของร้านไว้ว่าจะทำสองวัน แต่เมื่อทำงานวันพฤหัส ผมก็สามารถส่งอาหารได้ค่อนข้างตรงเวลาดี และได้ทิปมาค่อนข้างเยอะ วันนั้นก็เลยดีใจว่าเราทำได้ ส่วนวัน ศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ ก็ไปทำงานร้าน Fat boys ตามปกติ และผมคิดว่าจะไม่ไปทำงานที่อื่นอีก เพราะผมค่อนข้างจะลงตัวกับร้่าน Fat boys มากกว่า แต่เมื่อถึงวันจันทร์ เมื่อทำงานเสร็จ ทางผู้จัดกการก็บอกให้ผม หยุดทำงานที่ร้านไว้ เนื่องจากช่วงนี้ โฮม หรือ Homeoffice ลงเยอะ (โฮมก็ทำงานคล้ายๆ ต.ม. บ้านเรา ที่ทำหน้าที่จับแรงงานต่างด้าวผิดกฏหมาย) ทำให้ผมกลายเป็นคนตกงานไปทันที เพราะได้ปฏิเสธงานที่ร้านข้าวสารไปแล้ว ณ วันจันทร์จนถึงวันนี้ ยังไม่มีงานทำ ซึ่งตอนนี้อยากทำงานมาก อยากกลับไปทำงานที่ร้าน Fat boys อีก แต่ไม่รู้ว่าจะได้กลับไปวันไหน

ลอนดอน วันที่ 9 / 14 กันยายน 2012

วันนี้ตื่นเช้าก็ไปเรียนตามปกติ หลังจากเรียนเสร็จ ก็ไปทานข้านที่บ้านพี่แนน และออกไปเดินห้าง Westfiled  เมื่อเดินห้างเสร็จ ก็ไปทำงาน ช่วงแรกของการทำงานยังไม่ค่อยยุ่งมาก แต่เมื่อประมาณสองทุ่มครึ่งเป็นต้นไป แขกเข้าที่ร้านมาก จนทำให้ให้ล้างจานไม่ทัน จนถึงเวลาห้าทุ่ม พวกพี่ที่ร้านก็มาช่วยกันล้างจนเสร็จ เมื่อกลับมาถึงบ้านเพื่อนที่บ้านนั่งกินเบียร์อยู่ ก็เลยนั่งกินเบียร์ จนถึงตีสาม เข้านอนเป็นลำดับถัดไป

ลอนดอน วันที่ 8 / 12 กันยายน 2012

วันนี้ตื่นเช้าก็ออกไปเรียน ตอนนั่งเรียนง่วงนอนมาก เนื่องจากเมื่อคืนนอนตีสอง ทำให้เรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง หลังจากเรียนเร็จ ก็ไปฝากท้องกับพี่แนน และได้ออกไปเที่ยวที่ lillywhite ซึ่งได้ขายพวกเสื้อสโมสรฟุตบอลดังๆ และอุปกรณ์กีฬา เมื่อซื้อของเสร็จ ก็เดินไปโซโห ระหว่างกำลังเดินอยู่ ได้มีผู้หญิงมาล้วงกระเป๋าของน้องแจน ซึ่งผมเห็นแล้วแต่ไม่เอะใจอะไรมาก จนมาถึงเวลาจ่ายเงินค่าขนม ก็พบว่ากระเป๋าตังค์ของน้องหายไป ระหว่างที่ตามหาอยู่ทางร้านก็โทรมาตามให้ไปทำงานพอดี จึงต้องรีบไปทำงาน วันนี้ทำงานได้ไม่ค่อยเหนื่อยมาก อาจเป็นเพราะ เริ่มลงตัวกับการทำงานแล้ว แต่วันนี้ก็ลื่นลงในครัว โชคดีที่ไม่กระแทกอะไร จึงไม่มีอะไรบาดเจ็บ หลังจากทำงานเสร็จก็กลับบ้านด้วยรถไฟ จากนี้ก็ขอพักผ่อนเป็นลำดับถัดไป อิอิอิอิ

ลอนดอนวันที่ 7 /11 กันยายน 2012

โอ๊ย...เหนื่อย วันนี้รู้สึกว่าเหนื่อยมาก ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ปวดเอวเท่ากับเมื่อวาน ล้างจานก็ช้า คนอื่นเขาเคลียร์หน้าที่ของแต่ละคนเรียบร้อยแล้ว ผมยังไม่เสร็จเลย แต่ทุกคนก็มาช่วยผม ขอบคุณทุกคนมากครับ
วันนี้ตื่นเช้ามาก็ไปเรียนตามปกต เรียนเสร็จก็ไปเปิดบัญชีธนาคาร แล้วไปสั่งพิซซ่ากิน กันที่ห้องไอแจม หลังจากนั้นก็รอเวลาทำงาน เมื่อทำงานเสร็จก็กลับ ระหว่างทางนั่งรถมา รู้สึกว่าเหนื่อยมากครับ คิดถึงบ้่นมาก และเหงา แถมอากาศหนาวอีก ทุกอย่างมันมาพร้อมกันอีกแล้ รู้สึกอยากกลับบ้าน คิดถึงบ้าน คิดถึงคนที่บ้าน เวลาคุยโทรศัพท์กัน ก็อยากจะร้องไห้ แต่ทำอะไรไม่ได้ ต้องทนอย่างเดียว ก็เพราะผมเลือกที่จะมาเอง ไม่มีใครบังคับให้มา บอกตัวเองอย่างเียวว่าให้สู้ สู้ และสู้ เพื่อความฝันอีกยาวไกล
วันนี้ในห้องเรียนตอนเรียนก็ฟังไม่ค่อยถูก พูดกับเพื่อนร่วมห้องก็ไม่เป็น รู้สึกท้อมาก คิดอยู่เสมอ กูมาทำไมวะ อยู่บ้านก็สบายจะตาย ก็เลยทำให้คิดถึงบ้านมาก ตอนนี้ที่อังกฤษ ตี 1.15 ดึกมากแล้ว ผมไปอาบน้ำนอน ดีกว่า

ลอนดอนวันที่ 5 / 10 กันยายน 2012

วันนี้ตื่นมาก็รีบอาบน้ำ เพราะตื่นสาย เนื่องจากเมื่อคืนได้กินเหล้ากับเพื่อนที่ห้อง หลังจากนั้นก็เดินทางไปเรียนวันแรก เมื่อไปถึงก็ได้ทดสอบความรู้เบื้องต้น และได้เข้าห้องเรียน คือห้อง 205 เมื่อเรียนเสร็จก็ได้เดินทางไปหางานกับป้าตุ๊กที่ร้าน Fat Boys เมื่อไปถึงก็ได้เขียนใบสมัครไว้ และออกมาไปดูห้องใหม่ของแป๋ม เมื่อเสร็จผมก็ได้ไปกินข้านกับพวก แจม แยม และเจ เมื่อกินข้าวเสร็จทางร้าน Fat boys ได้ติดต่อมาให้ไปทำงานล้างจาน ซึ่งเป็นงานไม่หนัก แต่ร่างกายของผมปวดเอวและปวดฝ่าเท้ามานาน เหมือนเป็นเรื้อรัง จึงทำให้ไม่ค่อยมีอารมณ์ทำงานเท่าที่ควร ส่วนงานที่ทำเป็นงานล้างจาน และช่วยพ่อครัวทั่วไป ไม่มีเวลาพักเลย ต้องยืนตลอด จึงทำให้วันนี้ค่อนข้างเมื่อยมาก เมื่อทำงานเสร็จก็ได้นั่งรถเมล์และขึ้นรถไฟกลับมาถึงบ้าน และกำลังจะพักผ่อน ในลำดับต่อไป

วันที่ 3/9 กันยายน 2012

วันนี้ตื่นแล้วก็ได้เดินทางไปที่สถานี คิงคอส เพื่อนั่งรถไฟต่อไปที่ เครมบริด และไดไปนั่งเรือเพื่อชม มหาวิทยาลัยเครมบริด เมื่อชมเสด ก็ได้เดินเที่ยวอยู่ในเมืองเครมบริด จนตอนเย็นก็ได้แยกย้ายกันกลับที่พัก แต่ผมต้องไปช่วยน้องแจนยกกระเป๋า แล้วนำกระเป๋าไปฝากไว้ที่บ้านพี่แนน เมื่อไปถึงก็ได้กินข้าวบ้านพี่แนน โดยมี ป้า พี่ปอ พี่แนน ลุงวิทย์ น้องแจน และตัวผม ทั้งหมดหกคน หลังจากนั้นก็กลับมาบ้าน มานั่งกินเหล้ากับเพื่อนที่ห้อง และนอน

ลอนดอน 8 กันยายน 2012

วันนี้ตื่นค่อนข้างสาย หลังจากนั้นให้ป้ารัตน์มาส่ง ที่หอพัก แล้วมาเจอกับเพื่อนร่วมห้อง และออกไปเที่ยวกับป้าตุ๊ก แล้วไปทานอาหารที่ร้าน Four season  โดยสั่งเป็ดย่างกิน และรสชาติอร่อยมาก อร่อยกว่าเอ็มเคที่เมืองไทย สิ่งที่น่าสนใจวันนี้คือ การได้ไปที่หอนาฬิกา BIG BAN และ THE LONDON EYE ซึ่งผมค่อนข้างตื่นเต้นมาก เพราะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่มา และได้ใช้เวลาในการถ่ายรูปอยู่บริเวณนั้นพักหนึ่ง หลังจากนั้นก็ได้นั่งรถไฟไปต่อที่ TOWER OF LONDON ซึ่งไม่ตื่นเต้น เท่ากับตอนที่เดินทางไปที่หอนาฬิกา Big ban เมื่อถ่ายรูปเสร็จ ก็เดินทางไปกินอาหารเกาหลี เมื่ออาหารมา รูปร่างหน้าตาไม่ค่อยน่ากิน แต่รสชาติอร่อย เมื่อทานเสร็จ ก็กลับมาที่พักใหม่ของผม กับเพื่อนร่วมห้องใหม่ โดยมี โอม ตั๋ง เอ๋ กล้วย ไอซ์

ลอนดอน 7 กันยายน 2012

วันนี้ตื่นค่อนข้างเช้า เวลาประมาณ 6.30 น.ของลอนดอน หลังจากนั้นก็ทานอาหารเช้าและออกไปขึ้นรถไฟที่ Hatton cross เพื่อไป Hammersmith เมื่อไปถึง ก็ไปเจอป้าตุ๊กและแป๋ม พวกเราก็นั่งรถไฟต่อไปที่ Marybone เพื่อไปเจอกับพี่แนน และพี่ปอ หลังจากนั้นก็นั่งรถไฟต่อออกไปที่นอกเมือง เพื่อไป Bicester village ซึ่งเป็นเหมือน Outlet บ้านเรา และราคาก็ถูก หลังจากเดินเสร็จ ก็กลับเข้ามาที่ลอนดอน และไปร้าน ปิ่นเพชร ซึ่งเป็นร้านของพี่ณัฐ ที่ป้าตุ๊กจะฝากผมเข้าทำงาน แต่ได้คุยกับพี่ณัฐเป็ปเดียว ก็ต้องกลับ เนื่องจากพี่เขางานยุ่ง จึงกลับมากินข้าวที่ร้าน Thai Rice หลังจากนั้นผมก็นั่งรถไฟกลับจาก Hemmersmith มาลง Hatton cross และกลับมานอนบ้านป้ารัตน์อีกคืน

ลอนดอน 6 กันยายน 2012

วันนี้เป็นวันแรกที่ผมเดินทางมาถึงลอนดอน ตอนที่นอนบนเครื่องเมื่อคืน นอนไม่ค่อยหลับ เนื่องจากกินไวน์ขาว จึงทำให้มีอาการปวดท้องนิดหน่อย เมื่อถึงลอนดอนตอนเช้าก็มีป้ารัตนมารับ และได้เดินทางเข้าตัวเมืองลอนดอนทันที เมื่อเข้ามาในเมือง ก็ได้นำสำภาระของป้าตุ๊ก และแป๋มเก็บเข้าที่พัก ส่วนสัมภาระของผม ได้เก็บไว้ที่หลังรถป้ารัตน์ก่อน เพราะตอนกลางคืนจะต้องไปนอนบ้านป้ารัตน์ หลังจากที่เก็บสัมภาระเสร็จแล้ว ก็ได้เดินทางเข้ามาในตัวเมืองลอนดอนอีก และซื้อตั๋วรถโดยสารประเภทเหมาสัปดาห์ ราคาประมาณ 34 ปอนด์ และเดินทางต่อไปที่บ้านพักของ นักศึกษาที่เดินทางมาด้วยกัน หลังจากนั้นก็ได้เดินทางไปแถว Shepherd bush เพื่อเดินห้างบริเวณนั้น ได้ซื้อข้าวกิน ราคาประมาณ 9.10 ปอนด์ (แพงโหด คิดเป็นเงินไทย ประมาณ 455 บาท) อาหารที่ซื้อทานเป็นข้าวผัดรวม พร้อมน้ำโซดาซ่าร์ หลังจากนั้นก็เดินซื้อของเล็กน้อย เพื่อไปทำกับข้าวกินที่บ้าน กับ แยม แจม และเจ กับข้าวที่ทำคือ กระเพราหมู ต้มยำหมู ไข่ดาว ราคาสินค้าที่ลอนดอนค่อนข้างแพง สามสาวจึงซื้อผงสำเร็จมาปรุง แต่รสชาติออกมาดีมาก เมื่อทานอาหารเสร็จ ก็กลับมาที่พัก โดยป้ารัตน์มารับเวลาประมาณ 20.50 และพักที่บ้านป้ารัตน์ ตอนนี้เวลา 22.40เขียนบล็อกเสร็จ จะขอพักผ่อนเป็นลำดับต่อไป ราตรีสวัสดิ์